De sector ‘textiel en kleding’ biedt een spectrum aan activiteiten dat veel verder gaat dan uw jas of jurk.
Zo omvat de textielindustrie de subsectoren
interieurtextiel
kledingtextiel
technisch textiel
veredeling van textiel
garenproductie
Volgens de statistieken van sectorfederatie Fedustria waren er eind 2015 22.180 mensen in de Belgische textielindustrie aan de slag. Cijfers van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven wijzen uit dat er daarvan zo’n 17.000 arbeidsplaatsen in Vlaanderen lagen.
Creamoda, de sectorfederatie van de kledingindustrie en confectie meldt zo’n 13.000 werknemers in ongeveer 250 bedrijven waarvan 95% kmo’s zijn.
In de textiel- en kledinghandel waren in Vlaanderen eind 2013 circa 4.000 mensen actief.
Eind 2013 ten slotte werkten in Vlaanderen zowat 7.600 mensen in de textielverzorging.
Houdt Antwerpen op wereldvlak het modevaandel nog hoog, dan kreunt net zoals elders in West-Europa de Belgische textiel- en kledingindustrie.
Trends als democratisering van de mode (jaren ’60), het opheffen van handelsbarrières en globalisering (sedert de jaren ’60) en digitale communicatie (eerst internet en vervolgens sociale media – vanaf de jaren ’90) joegen de productie van textiel en kleding naar lageloonlanden en rolden de rode loper uit voor wat we nu ‘fast fashion’ noemen. De verkoopprijs van kledingstukken is te vergelijken met die van een stuk kaas of een bioscoopkaartje…en de houdbaarheidsdatum verschilt niet veel. (*)
Niet verrassend dus dat de Belgische textielindustrie die nog overblijft zich toelegt op de meer ‘technische’ soorten en op textielveredeling.
Of jonge trends als de makerindustrie en lokale, kleinschalige productie, re- en upcycling van stoffen en kleding en 3D printen volstaan om het tij te doen keren, valt af te wachten.