Volvo Trucks pleit voor een CO2-taks

De kosten van verontreiniging en klimaatverandering door CO2-uitstoot zijn niet inbegrepen in de prijs van de producten en diensten die we kopen. Die externaliteiten worden afgewenteld op de maatschappij, die de gevolgen moet dragen. Voor dat probleem biedt een CO2-taks een oplossing.

Actie en reactie

Stel, de overheid voert een CO2-taks in: bedrijven betalen dan per ton die ze uitstoten. Ze zouden die kosten natuurlijk kunnen doorrekenen aan hun klanten, maar consumenten zijn niet blij met hogere prijzen. Bedrijven die de prijs van hun producten onder controle willen houden, zullen hun uitstoot dus moeten verminderen. Hoe ze dat doen, kunnen ze nog steeds zelf bepalen.

Geen concurrentievoordeel

Met een koolstofprijs wordt het eenvoudig om het speelveld gelijk te trekken tussen bedrijven die verantwoordelijk handelen – en hun koolstofvervuiling aanpakken– en bedrijven die dat niet doen. De koolstofbelasting op niet-conforme producten van buitenlandse bedrijven wordt aan de grens betaald, zodat er geen concurrentievoordeel tegenover binnenlandse producenten is. Het grote verschil met tarieven is dat buitenlandse producenten dus ook aangemoedigd worden om hun uitstoot te verlagen.

De tijd is rijp

Het uiteindelijke doel van een koolstofprijs is om ondernemers te laten overschakelen naar alternatieven met een lage uitstoot. Onderweg is het ook een stimulans voor bedrijven die zulke alternatieven aanbieden, zoals Volvo Trucks. Als het over vrachtvervoer over de weg gaat, staan elektrische vrachtwagens nu klaar om op te schalen. In de eerste helft van 2024 alleen al zijn er in Europa meer dan 2.500 elektrische trucks verkocht. De helft daarvan waren Volvo Trucks, maar ook andere leveranciers zijn klaar voor de concurrentiestrijd. Pepsi is bijvoorbeeld zeer te spreken over de prestaties van de Tesla Semis die ze momenteel testen. Mercedes claimt ondertussen dat hun eActros zelfs nóg zuiniger is dan de Tesla Semi. Het kan dus snel gaan, of sneller met een koolstofprijs.