Dagboek van een partnership - deel 5

Deel 5: tweede werkbezoek

De tweede dag bezoeken we opnieuw een markt, dit keer in Zounhoué. Deze is een stuk beter georganiseerd dan de markt in Dogbo. Er zijn hier mensen verantwoordelijk voor het waterpunt en om de toiletten proper te houden. Dat werkt blijkbaar zeer goed.

De mensen die mij ontvangen zijn opnieuw erg vriendelijk. We bezoeken een watertoren in Zounhoué. Die bevoorraadt verschillende waterpunten in de omliggende (en soms geïsoleerde) dorpen. We bezoeken ook enkele van deze dorpen. Soms zijn ze zelfs niet bereikbaar met de jeep.

Eigen toilet voor (bijna) iedereen

In deze dorpjes leerden de mensen hoe je water gebruikt en hoe je sanitatie goed kunt toepassen.

Het resultaat: erg propere dorpjes. Bijna iedereen heeft hier zijn eigen toilet. Er is een drinkwaterpunt en Protos voorziet de nodige begeleiding aan de mensen. Wat mij vooral opvalt? Met een beperkt budget kun je hier echt belangrijke stappen zetten.

We maken vervolgens ons dagtraject Gouvicondji-Adjassincondji af bij een landbouwer in Toguèmè. Zijn 10ha te bewerken grond kan rekenen op het water uit de naastliggende lagune. Het is een verwezenlijking van Protos.

Toch zijn er nog enkele problemen, vertelt de boer mij. Binnen het project werd zijn veld gedraineerd en wanneer hij nu sproeit, gaat het water te snel weer richting de lagune. Dit probleem is echter niet zo snel op te lossen als bij ons. Hier gebeurt bijna al het werk met de hand en dat in een drukkende warmte…

Enkele stappen kunnen verschil maken

Ik ben van mening dat voor een ander probleem van de boer een oplossing mogelijk is. Enkele stappen kunnen een groot verschil maken. De toegang tot de boerderij en de velden is enkel te voet mogelijk. Halfweg moesten we de jeep achterlaten. Het wordt zo wel heel moeilijk om geteelde groenten naar een markt te vervoeren, laat staan de gronden goed te bewerken. Een oude tractor zou het onderhouden en het vervoer van de oogst stukken gemakkelijker kunnen maken. Dit domein is echter niet de focus van Protos. Misschien kunnen andere organisaties hierin wel een rol spelen?

De verdeling van het water gebeurt hier niet met HDPE-leidingen. Wel met gelijmde PVC-leidingen van de kwaliteit van afvoerbuizen voor huiselijk afvalwater. Dit is dus niet echt duurzaam materiaal. Ik kom onderweg dan ook veel herstellingen aan de leidingen tegen.

Waar er lekken zijn, is de grond natter of donkerder. De druk die de (wellicht te lichte) pomp moet verzetten, zal bijgevolg constant verlagen. Hierdoor is er te weinig druk aan de verder afgelegen aftappunten. Kleine bassins op de velden lijken mij hier de oplossing. Want een ding is zeker. De boer teelt erg mooie gewassen en de grond is behoorlijk vruchtbaar. Hier zit potentieel.

Ik geeft de raad om ook in te zetten op veeteelt. Zo kan de landbouwer de mest terug gebruiken op de velden. Het vlees van de dieren kan hij verkopen. Ook dit zou een organisatie kunnen ondersteunen.

Erg boeiend en leerrijk

Mijn bezoek aan Benin was eerst en vooral erg boeiend en leerrijk. Ondanks de armoede en de beperkte middelen, vind ik het een mooi land met enorm warme en lieve mensen. Het verschil met België is er zeker. Ik ben mij meer bewust geworden van de dingen die wij te veel hebben. Dingen die een impact hebben op de mens, de natuur en het klimaat.

Ik besef ook eens te meer dat mensen echt het recht hebben op een goede gezondheidszorg, onderwijs en de basisbehoefte water. Protos helpt dit mee verwezenlijken en je ziet de positieve resultaten. Het werk dat zij doen is erg belangrijk. Onze steun is doorslaggevend. Ook al is het een kleine bijdrage. Ik blijf alleszins het project verder steunen en indien mogelijk zal ik mijn bijdrage optrekken.