Gezondheidsdiensten en -instellingen
Gezondheidsdiensten- en instellingen is een vlag die een brede lading dekt. Tot deze sector rekenen we immers:
- ziekenhuizen
- rusthuizen
- gezins- en bejaardenhulp
- jeugdbijstand
- gehandicaptenzorg
- welzijnswerk
- kinderopvang
- centra voor geestelijke gezondheidszorg
Eind 2013 telde deze sector zo’n 331.000 arbeidsplaatsen en ongeveer 29.000 zelfstandigen.
Zorginstellingen staan van nature op een bewuste manier in de samenleving. Hun kernactiviteit – mensen genezen of verzorgen – is uit zichzelf een maatschappelijke taak. Zorgverlening is in de kern dus maatschappelijk verantwoord. Toch liggen er nog volop kansen tot verduurzaming. Maar ook uitdagingen.
(Duurzaamheids)uitdagingen
Een niet onbelangrijk gegeven als het gaat om gezondheid en welzijn is het feit dat we met z’n allen langer leven. Volgens de OESO bedroeg de levensverwachting van Belgische mannen eind 2013 78,1 jaar. Vrouwen doen er nog vijf jaar bij en mogen rekenen op de gezegende (gemiddelde!) leeftijd van 83,2 jaar. De gezondsheidsdiensten en – instellingen, en samen met hen de overheid, staan dus voor de uitdaging om iedereen te kunnen blijven helpen.
Dat vergt niet enkel middelen maar ook medewerkers om die groeiende zorgbehoefte op te vangen. Maar is de gezondheids- en welzijnssector nog een aantrekkelijke werkgever? De werkdruk komt immers regelmatig in het nieuws.
De publicatie ‘Sectorprofiel werkbaar werk in de gezondheids- en welzijnszorg 2004-2013’ van de Stichting Innovatie en Arbeid besluit als volgt: “Werkbaar werk houdt in dat je door het werk gemotiveerd wordt en voldoende kansen krijgt om bij te leren. Het houdt ook in dat je er niet overspannen van wordt en dat er ruimte blijft voor het gezin, vrienden en hobby’s. In 2004 heeft 56,1% van de werknemers in de gezondheids-en welzijnszorg werkbaar werk, in 2013 is dat 58,8%. De andere werknemers worden geconfronteerd met één of meerdere werkbaarheidsproblemen: werkstress (29,6%), motivatieproblemen (11,8%), een gebrek aan leerkansen (14,9%) of problemen om werk en privé op elkaar af te stemmen (8,6%).”
Een zorginstelling is bijna een samenleving op zich. De instelling bestaat vaak uit meerdere gebouwen, waar veel mensen werken en verblijven. Door maatschappelijk verantwoord te werk te gaan kan een zorginstelling veel impact genereren op gebieden als:
- duurzaam inkopen
- energiebesparing
- afvalvermindering (denk aan voedselresten, medicijnresten, incontinentiemateriaal,…)
- delen van ondergebruikte apparatuur.
Eigen ‘onderzoek’ ten slotte wees uit dat zorginstellingen drie hordes moeten nemen om daadwerkelijk mvo in te passen in hun dagelijkse werking:
- bepalen wiens verantwoordelijkheid mvo is
- een intern draagvlak opbouwen
- mvo integreren ook al is duurzaamheid geen prioriteit in de keuze van de patiënt voor een bepaalde zorginstelling.
Links
- VIVO (Vlaams Instituut voor Vorming en Opleiding in de social profit)
- Gids klimaatadaptatie in de zorg
- MVO Nederland over de zorg- en welzijnssector
- Sectorprofiel werkbaar werk
- Vlaanderen.be over gezin, welzijn en gezondheid
- Health at a Glance 2015 - OESO
- Leeftijdsbewust werken in de social profit
- RIZIV
Gepubliceerd op
10 augustus 2015Gerelateerde thema's
(Sociale) innovatie Diversiteit en Inclusie HR Ontwikkeling van werknemers Veilige en gezonde werkplek Werkbaarheid WerknemersbetrokkenheidDeel deze pagina
Gerelateerde inhoud
-
In de categorie ‘Everyday life’ ging de Award naar REDOSE van Loore Nelen, studente Productontwikkeling aan de Universiteit van Antwerpen.
Zij wil met haar project een eerste steen verleggen in de gigantische berg van het medisch afval. Het operatiekwartier alleen al produceert 50 000 ton medisch afval per jaar in België.
-
De derde meting van het onderzoek “Duurzaam denken/duurzaam doen”, uitgevoerd door I&O Research (Nederland), wijst voor het eerst uit dat de gemiddelde Nederlander duurzamer gedrag vertoont.
Nederlanders gaan zuiniger om met energie, vliegen minder, rijden minder auto, eten minder vaak vlees en staan minder lang onder de douche.
De verschillen komen ten dele voort uit bewust duurzamer gedrag en ten dele uit financiële overwegingen of coronamaatregelen.
-
Diversiteit en inclusie staan meer dan ooit op de publieke agenda. Maar hoe vertaalt dit zich anno 2022 naar de werkvloer? Welke mate van inclusie ervaren Belgische werknemers? IDEWE peilde hiernaar in een onderzoek bij 1.342 Belgische werknemers1 in samenwerking met KU Leuven.
-
Hij haalde er een tijdje geleden het nieuws mee, Yvon Chouinard, de stichter – eigenaar van Patagonia, een miljardenbedrijf dat sportartikelen maakt. ‘We maken van de aarde onze enige aandeelhouder’, verklaarde Chouinard.
-
Na Gomad - bereider van kant- en klare maaltijden - in 2018 en WaW - coöperatieve actief in arbeidsbemiddeling - in 2020, kwam Schilderwerken Zenner als winnaar uit de bus van de derde editie van de Award Inclusief Ondernemen.
-
Ziekenhuizen vervullen een maatschappelijke rol die niet te onderschatten is, maar op vlak van duurzaamheid staan ze nog voor grote uitdagingen. Ook AZ Sint-Lucas in Gent evolueert al enkele jaren naar een milieubewuste speler.
Toen twee verpleegkundigen de kiem legden van een heus ‘ecoteam’, kwam alles in een stroomversnelling. Siska Bruyneel, Eva Decraene en Bjorn Windels maken er nu deel van uit en getuigen over de duurzaamheidsinspanningen die sindsdien vorm kregen.
